(verslag: Boudewijn Happé)

Zullen we samen gaan trainen voor een marathon onder de 3 uur. Het zou moeten kunnen. Ik had 3 uur 12 staan en Boudewijn Emo 3 uur 9. Laten we dat samen in Eindhoven gaan doen en hulp van buitenaf gaan zoeken, omdat er bij Atverni in Nieuwegein niet een groep is die voor een marathon traint. Ik had al ervaring met het meetrainen voor een marathon bij Altis. In die tijd liep ik al met Raymond en konden we het samen goed vinden. Tijdens de Eemmeerloop op de parkeerplaats stapten we uit en op dat moment kwam Marijn ook net

aan. We dachten laten we vragen of we mee mogen trainen met de Altis Masters. Na het horen van onze 10 km tijden was Marijn direct enthousiast.
Op 6 juli zijn we volgens schema van Marijn gaan trainen. We werden warm onthaald en voelden ons al snel thuis. Het was een genot om met allemaal snelle lopers mee te mogen trainen. Voor ons waren de bloktrainingen nieuw. Op zondagochtend erop uit in de Treek.
Eerst starten met versnellingen licht omhoog en op een zachte ondergrond daarna de duurloop training erachteraan. Op maandag gelijk weer op snelheid trainen. En op woensdag de baan training. Zowel Boudewijn als ik merkten, dat we met de week sterker werden.
Ik voelde me zo sterk dat ik te enthousiast werd en last kreeg van een oude blessure. Precies op het moment dat we de langste duurloop moesten doen en we de week erop de 30km van Amsterdam zouden gaan lopen. Ik moest gas terug nemen en volop naar de masseur. Boudewijn liep ondertussen een 30 km die heel snel was. Gewoon dik onder de 2 uur en het mooiste was zijn versnelling aan het einde. Op het gemak zoals hij zei. Gelukkig herstelde mijn kuit goed. Toen de Sluizenloop, de eerste wedstrijd voor mij sinds mijn blessure. 1 uur inlopen en dan op het gemak 38 laag een 10 km lopen. Dit was ook nieuw voor ons. De week erna de halve van Hoogland. We mochten niet voluit van Marijn.
En dat deden we ook niet. Bij 10 km kreeg Boudewijn last van zijn buik. Dat kwam niet erg goed uit. Een deukje voor het zelfvertrouwen. Bij mij ging het juist weer erg goed. De week daarna de Singelloop. We gingen eerst 14 km inlopen, onze tijden waren tijdens de wedstrijd rond de 38 minuten, Boudewijn iets sneller. En daarna nog 10km naar huis. Nog 2 weken…
Eindelijk is het dan 10 oktober, gewapend met Carboloader op naar Eindhoven. Fietsen mee. In de ochtend laatste korte training. Ik heb mijn kuit nog even laten intapen. Om 12 uur op weg naar het Best West Hotel. Startnummer halen en even nog naar de supermarkt. In de 10 minuten dat we binnen waren, werd Boudewijn zijn fiets gestolen. Dit nadat zijn tas met kleding 2 weken geleden ook al was gejat vanuit de kleedkamer. Lekker uit eten bij de Italiaan maar geen wijn. Op tijd naar het hotel zodat we op tijd naar bed konden. Wel nog even relaxen in bad. Beide een erg vol gevoel van al het eten en drinken (lees: koolhydraten stapelen) deze dag.
Om 7 uur ging de wekker. “BAM we gaan ervoor” zegt Boudewijn direct. In de condens op het raam schrijft hij 2.49.59. Strak blauwe lucht, een beetje wind. Half 9 vertrokken we op 1 fiets. Boudewijn Emo achterop. Op naar de beurshal waar we ons gingen omkleden en onze tas konden inleveren. Daar zagen we Raymond met zijn vrouw en kinderen. Hij was een beetje timide, want hij was verkouden geworden, last van zijn keel, oorpijn en wat al niet meer. Wat je echt niet kunt gebruiken zo vlak voor een marathon na een lange intensieve training. Leuk om te vermelden is dat hij zijn zoons een gourmette beloofde als hij een p.r. zou lopen.
Om 10 uur klonk het startschot. Beetje druk bij de start vanwege het Belgisch kampioenschap wat in Eindhoven gehouden werd. Daardoor gingen we rustig van start. Wel iets sneller dan we afgesproken hadden. Eerste 5 km in 20.02. Even een kleine kleine versnelling om bij een

leuk groepje te komen. Op naar de 10 km waar we Erben Wennemars inhaalde volgens schema op 39.56. Bij elkaar een leuke groep van ongeveer 20 man. Strak 4 minuten per km werd er gelopen. 15 km tijd: 59.46. We kregen water aangeboden van een fietser. Hoor ik achter me ‘Water!’. Wennemars had ook dorst. 20 km tijd: 1.19.36. Daar stond onze familie. Fles met water met daarin een gel opgelost kregen we aangereikt. Even flink drinken. Het groepje was al flink kleiner geworden. Wennemars was gelost. Op de helft in 1.23.49.
We liepen nog steeds ontspannen. Er stonden veel mensen langs de weg en we lieten ons flink aanmoedigen. 25km tijd: 1.39.41. Daar was een waterpost maar omdat we net flink gedronken hadden konden we het er niet bij hebben. Dat scheelde behoorlijk in de km tijd en er was geen groep meer over. Ontspannen, geconcentreerd. 30 km tijd: 1.59.17. Ik versnelde iets en had niet door dat Boudewijn iets last van zijn zij had en net niet kon aanhaken. We hadden de afspraak gemaakt als we niet bij elkaar zouden kunnen blijven we onze eigen wedstrijd zouden lopen. 35 km tijd: 2.18.41. Boudewijn 2.19.05. Laatste gel. Ik was bang dat ik de versnelling niet kon volhouden maar het ging goed. 40 km tijd: 2.38.03, Boudewijn Emo 2.39.06. Daar stond de familie weer. Raymond had op dat punt door dat hij een p.r. zou gaan lopen en zei tijdens het lopen tegen zijn jongens dat ze vanavond zouden gaan gourmetten! Het was prachtig om de laatste 2 km door de binnenstad van Eindhoven te lopen, gedragen door het publiek. De 41e km was mijn snelste km in 3.39.
Op naar de finish. Mijn vader had niet gedacht dat ik er al aan zou komen. Blij verrast zag hij me voorbij flitsen. Bij de finish nog even denken aan de foto van Marijn die in Amsterdam gemaakt werd. Ik hoop dat hij een beetje lijkt Marijn. Eindtijd een ongelofelijke tijd van 2.46.21.

De familie van Boudewijn kwam van het 40 km punt aanrennen en konden hem nog net zien finishen in 2.47.51. Ook een fantastische super tijd. Even later kwam Raymond in 2.56.41 binnen. Ontzettend knap ondanks de verkoudheid toch een p.r. Beduusd van onze tijden en de samenkomst van alles op deze dag. De familie had Champagne meegenomen.
Smaakte heerlijk. BAM!