Succesvolle thuiswedstrijd

Voor de Altis Masters is de Halve van Hoogland toch dé thuiswedstrijd. Door Altis georganiseerd en met Kees Boon als Organisator en Hubert Fermina die de prijsuitreiking doet, een wedstrijd die we (letterlijk) niet mogen missen van onze trainer. Of je loopt één van de onderdelen en/of je bent vrijwilliger.

Het eerste onderdeel (voor senioren dan) is de 5 km en daar kwamen Paulien Rinsema en Mira Blokland aan de start. Paulien kwam met 21:09 net wat te kort om haar PR aan te scherpen en Mira probeerde haar zus Helga onder de 25 minuten te hazen en dat lukte met respectievelijk 24:59 en 24:51 perfect.

De 10 km startte na de halve marathon en alle deelnemende Altis Masters finishten ruimschoots voordat de halve marathonners binnen kwamen. Dit gold dus ook voor de nogal vroege prijsuitreiking bij de 10km, met als gevolg dat Sandra van Doorn in haar debuterende wedstrijd als Altis Master deze uitreiking mistte, ze werd tweede in 39:42. Marina van Dijk werd eerste in 39:27. Met twee deelnemende dames van de Altis Masters was er natuurlijk geen beter resultaat denkbaar!

Marina liep wel wat te balen, aangezien ze haar vriend Tjemme Stegenga had overtuigd dat het leuk(er) is om zo nu en dan in plaats van wielrenschoenen ook hardloopschoenen aan te trekken. Als aspirant-Altis Master liep hij met 38:38 in z’n tweede hardloopwedstrijd al ruimschoots sneller dan Marina. Dus dat is/word dus een leuke strijd. Als troost voor Marina heeft Tjemme (nog wel) fikse spierpijn van zo’n wedstrijd en stond Marina wél op het hoogste treedje van het podium.

Marina als winnaar. Sandra ontbreekt op plekje 2 omdat ze nog aan het uitlopen was.

Sjoerd Veenma wist bij de heren wel op de tweede plek van het podium te eindigen in 35:46, Jamal Malik lukte dat net niet met de vierde plek in 37:29. Vincent Sloterwijk kwam met 38:39 één seconde na Tjemme binnen en kwam in de buurt van z’n PR. Oscar Coonen loopt na een fikse periode blessureleed nu ook z’n wedstrijden mee en liet 40:56 noteren, Leo Kruit kwam na 42:44 binnen en Steven van der Maas liet de klok bij 45:13 stil staan.

Sjoerd op plek 2, maar wel als snelste veertiger

De grootste groep Altis Masters ging voor de Halve van Hoogland en van deze pastte dit uitstekend in de voorbereiding van de marathon van Amsterdam waar ook het NK wordt georganiseerd in 2014. De opdracht van de Marijn was om deze wedstrijd in marathon tempo te lopen, maar met nog vier weken voor de marathon waren de meesten toch wat meer van plan, alhoewel de fikse wind in de polder PR’s lastig zouden maken (of je moest goede windvangers/hazen hebben 😉 ).

Rik Wolswinkel besloot om mee te gaan met Koen Henkes en Paul Verkleij, maar die gingen toch wel héél erg hard. Nadat hij ze na drie kilometer had moeten laten gaan, liep Rik verder in z’n eentje naar de derde plek overall en tweede plek M35-45 in 1:16:37.

Marijn Michels is in marathon-vorm en aastte op de tijd die hij dacht dat Izaak de Bruijne als 50-jarige had staan (1:18:49), maar dat lukte niet (die tijd is trouwens 1:16:49, dus Marijn moet nog fiks aan de bak 😉 ). Zijn 1:19:10 was wel de vierde tijd overall en de eerste plaats in de categorie M45-55.

Cees Stolwijk gaat altijd hard van start en liep geruime tijd op met Marijn. Op het eind werd Cees nog ingehaald door Sicco Bus, die finishte in 1:20:11 en daarmee derde werd in de categorie M35-45. Cees werd met z’n 1:20:47 natuurlijk wel winnaar in de categorie M55+.

Izaak de Bruijne en Robert Jan de Kraker bepaalden hun strategie in het startvak: een intensieve training met tempo 4 minuten per kilometer en dan op 1:24:19 uitkomen. Nicole Philippens had net verteld dat haar PR op 1:23:56 stond, dus als de hazen iets harder konden lopen, dan zou dat fijn zijn. Dat wilden ze wel, dus Izaak en Robert Jan wisselden het kopwerk af en bij kilometer punt 11.7 was er tegen de harde wind in 3:58 / km gelopen en bleken ze de lokomotieven van een behoorlijke trein te zijn. Naast Nicole waren daar Robin van de Mast, Raymond Laseur, Rubert Rietkerk, Claudia van Rijn en nog wat anderen.

Met de wind in de rug moesten Nicole en Claudia dan maar uitvechten wie er ging winnen bij de dames. Rubert moest helaas uitstappen wegens een onwillige achillespees en toen Nicole aanzette om de overwinning en een PR in de wacht te slepen, vond Izaak het wel een goed plan om het haaswerk tot en met de finish te voltooien.

Met 1:22:56 en de tweede plaats bij de M55+ was hij dik tevreden en Nicole had met 1:22:58 een dik PR gehaald. Robert Jan kwam binnen op 1:23:09 en had daarmee de derde plek op het podium M45-55 verdiend. Robin en Raymond finishten daar weer vlak achter in 1:23:18 en 1:23:20, waarbij Raymond z’n PR met ruim 3 minuten aanscherpte. Dus dat schept de nodige verwachtingen voor z’n marathon. Frank Drielsma finishte in 1:27:56 en was daar wat minder content mee. Mark van Hoorn zou een groep Cliniclowns tijdens de 10 km hazen en de halve marathon als training lopen, logistiek een bijzondere uitdaging, dus wat hij nu precies heeft gedaan is onbekend, maar hij passeerde na 1:42:21 wel de finish.

Met 8 mannen bij de eerste 15 finishers en 6 van de 12 podiumplekken bij de mannen een mooi resultaat!

Rik en Sicco op 2 en 3
Cees in het zwart bovenaan en Izaak op plek 2
Marijn op 1, Robert Jan op 3 bij de 45+, maar wel alledrie 50+ -ers

Er gingen ook nog twee dames van de Altis Masters van start: Ilonka van den Hengel en Elly Visser. Ilonka had een zware werkweek achter de rug en ook nog  – wat later pas bleek –  een emotionele rollercoaster, want Rik had haar vrijdags ten huwelijk gevraagd. Erg leuk nieuws natuurlijk en Ilonka was daar erg blij mee (http://www.ilonkavandenhengel.nl/nieuws/ja-ik-wil/), maar iets minder met het resultaat in de Halve en is niet gefinisht, ze had namelijk geen behoefte om haar training/wedstrijd te registreren.

Elly daarentegen wel! Elly heeft pas onlangs besloten om haar Nederlandse marathon titel V55 te gaan verdedigen en was ook in de Halve van Hoogland een klasse apart. Met 1:44:32 was ze de snelste Hooglandse en niet alleen ruimschoots de snelste V55+ dame, maar ook de snelste V45+ dame. Alhoewel ze dus eigenlijk recht had om drie keer boven op het podium te staan stralen, bleef het beperkt tot twee keer.

Elly op eenzame hoogte!

Conclusie: de trainer kan tevreden zijn.

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *